De zichtmeldingen in de Oosterschelde zijn niet zo best, dus besluiten we vandaag maar weer richting Dreischor te gaan. In de Duikersgids hebben we gelezen dat hier aan de zuidoostzijde van de kloof nog een soort heuvel/berg moet liggen. Deze hebben we nog nooit bezocht, dus laten we eens een kijkje gaan nemen is het plan. Volgens de info loopt het vanuit een meter of twaalf ineens weer op naar 6 a 7 meter. We gaan bij de steiger te water en schieten kompas op de rode boei (richting oost). Eerst duiken we nog even over de rifbollen en dan de vlakte over. Hmmm, wat saai hier. Helemaal niets te fotograferen. We zwemmen stug door en langzaam wordt het steeds donkerder. Na ruim een kwartier duiken zitten we op bijna 18 meter, veel te diep natuurlijk! We overleggen even en slaan linksaf en gaan wat ondieper. Nog steeds enkel slik, bah. Beetje zonde van deze duik denk ik. Ineens zie ik wat kleiplaten waar allemaal mooie ronde gaten in zitten. Best kunstzinnig als je dit van dichtbij bekijkt. Volgens mij zitten we net bij het begin of eind van de kloof. Echt een verademing na ruim een half uur slik. We scharrelen en kijken wat rond, maar geen brede ringsprietslakken of iets anders speciaals. We gaan langzaam weer terug richting de kant. Na een paar minuten zien we de rifbollen weer. Hier is het wel wat stoffig. Ik ga nog even op zoek naar
tergipes en noordelijke knuppelslakken. Helaas hebben we geen macrolens bij ons, dus ik kijk alleen even door de loep. Ik vind de Noordelijke knuppelslak altijd een mooie slak. Marielle is inmiddels doorgezwommen naar de steiger en houdt het voor gezien. Ik besluit nog even een tourtje te maken langs de dijk. Wie weet tref ik nog een verlate donderpad. Ik zie veel grondels, maar verder weinig beweging, maar ineens zie ik allemaal kleine afsnoeringen van de oorkwal. Leuk, als je er op let zijn er echt tientallen te vinden. Ik kijk naar de verkeerde lens op de camera. Hmmm, laat ik toch maar wat proberen en gewoon klikken. Thuis flink croppen en misschien wordt het nog wat. Na een foto of tien keer ik om en zwem in straf tempo naar de steiger. Exact 70 minuten gedoken, waarvan tweederde boven het slik. Waar zou de berg of heuvel nu hebben gelegen denk ik als ik richting de auto loop.
