Twee weken geleden maakten we een hele fraaie duik bij de tweede pijler. Vandaag besluiten we deze duik nogmaals te maken. Na het omkleden gaan we tien minuten voor de laagwaterkentering onder en duiken rap rechts van de eerste pijler richting de tweede pijler. Het zicht is heerlijk met een meter of vier en de watertemperatuur is met dertien graden zeker niet verkeerd. We laten ons niet afleiden en zitten binnen een paar minuten al op ruim 15 meter. Vanaf hier zien we de eerste wulken rond glijden. Het zijn er best veel op deze diepte. Mariëlle maakt wat foto’s en vervolgens gaan we verder. Na zeven minuten duiken we de slijtgeul naast de tweede pijler in. Veel wulken, grote zeenaalden en hele velden met pauwkokerwormen op het kleibed. Mooie zwaardscheden en veel meer geweispons dan we in het ondiepe gedeelte aantreffen. Nog een kleine kreeft in de wand en her en der sepia’s. We verlaten de geul en duiken via het mosseltapijt richting de betonnen pilaren. Ook hier veel wulken en anemonen die duidelijk anders gekleurd lijken te zijn dan we gewend zijn. Vorige keer waren de foto’s mislukt. Nu nemen we wat meer tijd voor een goed plaatje van deze mooie variant van de sierlijke slibanemoon. Terwijl Mariëlle bezig is, zie ik een mooie donkergele gladde wratslak over de mosselen glijden en ook de eerste tubularia van dit seizon zijn een feit. Ik bekijk ze door de loep, mooi hoor. We duiken nog even achterlangs de tweede pilaar richting de derde, maar het wordt snel zandiger en er staat inmiddels ook nog maar 12 minuten no-deco op mijn computer. We gaan weer terug naar de tweede pijler en zien een sepia die een veel te grote krab heeft gevangen. De sepia kan eigenlijk niet meer fatsoenlijk zwemmen. We zetten weer koers door de kleigeul. Hier zien we ineens tientallen zo niet honderden zeesterren liggen. Erg grappig en druk. Even een paar foto’s van de zeesterren. Ik zie dat mijn luchtvoorraad nog 80 bar is en de deco is inmiddels bijna een feit. Terwijl ik wat rondscharrel zie ik flamenco-platwormen en ook diverse botervissen, die alweer gele vinnen hebben en hun paaipakje hebben aangetrokken. Best vroeg dit jaar denk ik. We vervolgen gauw onze weg noordelijk en schieten nog net in deco. We komen uit bij het stalen frame op elf meter en we zijn weer op vertrouwd en bekend terrein. Nog even zeepaardjes kijken. Ik vind er eentje en we bekijken de kleine rakker even goed. Foto’s zijn er al voldoende. We komen aan bij de eerste pijler en ook hier tubularia. Aangezien we door de lichte deco vijf minuten moeten hangen. En dan wil Mariëlle nog even wat zuurstok-zakpijpjes fotograferen. Vervolgens duiken we in een keer door naar de trap. Weer een duikje om in te lijsten 🙂
