Na vorige week deze week gelijk weer terug naar de Bergschen Diepsluis. Ik ben alleen, omdat Mariëlle moet werken. Ik stap al vroeg in de auto en ben om 7:10 op de parkeerplaats. Er komt alweer volk het water uit. Ik schiet snel op, want om half elf moet ik weer terug zijn. Ik ga bij de trap te water en duik deze maal naar links richting het strand. Ik kom talloze tentjes tegen in alle vormen en mate. Hele oude en ook vrij verse stokken. Er was zelfs een tentje dat op z’n kop staat. Super handig idee voor de fotografen onder ons, want als er sepia’s eitjes afzetten heb je altijd een mooi overzicht. Op de heenweg ga ik via de wat diepere stokken rond 8 à 9 meter en terug langs de tentjes rond de vijf meter lijn. Het zicht is een meter of drie met af en toe vlagen van slecht zicht. In meer dan tien tentjes vind ik de bekende zwarte eitjes, maar opvallend helemaal geen witte pijlinktvissnoeren. Af en toe toe blijf ik een tijdje bij een tentje met veel eitjes, in de hoop dat de leggers ineens uit het groen opduiken, maar helaas geen sepia’s. Het enige leven bij de tentjes zijn (hooiwagen)krabben. Ik kom op de terugweg nog wel een bosje zonneroosjes tegen, die ik snel vastleg. Tja, gegokt door me alleen te focussen op sepia’s. Misschien beter op zoek kunnen gaan naar de zeepaardjes, maar goed dat is altijd achteraf. Eén ding is zeker, ik ben super blij met mijn nieuwe gecorrigeerde glazen in mijn duikbril. Had ik veel eerder moeten doen. Het zicht door mijn duikbril was de afgelopen 80 minuten zeer goed, daar heeft het niet aangelegen 🙂