Op de meeste plaatsen is nog aardig wat bloei, maar de Bergsche Diepsluis lijkt hier momenteel het minst last van te hebben. We rijden om 9:15 uur de parkeerplaats op en zien dat er nog ruim plek is. Omkleden en richting het water op deze stralende dag. Pfff, in het zonnetje is het al best weer zweten in ons droogpak. Ter hoogte van de hangculturen gaat we te water. Het is intertij, dus erg handig zijn de rotsen halverwege de dijk niet. Voor de verandering hebben we onze oude Pen-1 ook weer eens van zolder gehaald. Dus vandaag groothoek en macro tegelijk. Fijn als je niet hoeft te kiezen. We hangen een half uurtje langs de culturen. Het zicht is drie meter,
dus het is genieten van de fraaie begroeiing en de tientallen botervisjes die tussen de strengen heen en weer zwemmen. Ik maak wat modelfoto’s van Mariëlle en baal een beetje van mijn duikbril met plaklenzen. Voor de zoveelste maal is de bril helder, maar beslaat het leesdeel en kan ik niet goed aflezen of kijken. Na een half uur komen er nog twee duikers langs, laten wij ons zakken en gaan we via de bodem op twaalf meter richting de kant. Op zeven meter gaan we op zoek naar sepiastokken met hopelijk sepia’s. We vinden niet zoveel nieuwe tentjes. Aardig wat halfvergane tentjes die nog net boven de bodem uitsteken. Ik vraag me af of de oude stalen lettertentjes er nog zijn. Het zicht is nu twee meter, dus je kunt eenvoudig wat missen. Driemaal een tentje met aardig wat zwarte sepia-eitjes, maar de leggers zijn niet te bekennen. Jammer, maar dat is de natuur. We gaan wat ondieper en hopen op de wakame nog wat snotolfjes te vinden, maar eigelijk vinden we geen wakame en is het meerderdeel zand/slib. Pas op het einde wat rotsjes en sponsjes. Wel veel jonge en kleine visjes op het zand. Altijd leuk om de spotten, maar door de brilproblemen gaat het moeizaam, maar weer wat water in mijn bril gezet. Op het einde van de duik vindt Mariëlle nog twee sepiolaatjes. Wat een leuke diertjes zijn dat toch. Helaas bleek haar optische kabel te zijn gebroken, dus geen foto’s, maar het diertje gewoon volgen is ook heel leuk. We gaan na 67 minuten even boven kijken en blijken al vlakbij de trap te zijn. Lekker kunnen duiken, maar wat baal ik van mijn bril. We gaan na het omkleden lekker in het zonnetje aan de dijk zitten eten en ik besluit dat we op de terugweg even bij Mega-Diving in Roosendaal te gaan buurten. Mariëlle heeft daar de laatste keer haar duikbril met gecorrigeerde brillen gekocht. Aangezien ik alleen een leesdeel nodig heb en deze glazen (+2) ook op voorraad blijken te zijn, is alles snel geregeld. Veertig minuten later rijden we weer door met een nieuwe duikbril. Ik heb heel veel zin in mijn volgende duik. Hopelijk is de dikke 200 euro een goede investering. We gaan het volgende week zien.
