Al weken lang is het zicht in de Grevelingen heel goed, maar vorige week viel het bij de Nieuwe Kerkweg erg tegen. Hopelijk vandaag bij Dreischor beter zicht. Dreischor ligt een stuk gunstiger qua wind. Als we parkeren komen er net twee duikers het water uit. Ze waren niet heel enthousiast : slecht zicht, geen leven en erg koud (2 graden). Hmmm, jammer denken we, maar we laten ons niet weerhouden. Klein half uurtje later staan we bovenaan de trap. Zicht ziet er inderdaad niet goed uit. De bodem kunnen we zeker niet zien. Als we ons even later onder laten zaken is het erg melkerig. Bij de rifbollen lijkt het iets beter, maar echt overhouden doet het niet. Mariëlle krijgt eerst de camera en we gaan op zoek naar fraaie driekantkokerwormpjes en kroonwormpjes. Het is lastig exemplaren te vinden die goed staan voor een foto en waarneer je er eentje hebt schiet hij snel in op het moment dat je een foto wilt maken. Ik zie een mooie openstaande bonte mantel, maar zodra Mariëlle er is gaat hij
langzaam weer dicht. Lastig hoor om een keer de binnenzijde goed vast te leggen. Voor ze weer opengaan duurt meestal wel heel lang. We scharrelen een beetje rond tussen de rifbollen en komen eigelijk geen bijzonderheden tegen. Na 35 min krijg ik de camera van Mariëlle. Ze gaat naar de steiger terug. Ik probeer nog wat kokerwormpjes, mosselen en wat sponzen op de plaat te zetten en zo’n 20 minuten later zet ik ook koers richting te trap. Toch weer 63 minuten onder geweest. Ik ben blij dat ik voor de duik mijn polsseals heb vervangen. Ze waren toch wat uitgelubberd na drie jaar. Nu helemaal droog en dat is wel heel prettig bij een watertemperatuur van twee graden. De nieuwe nekseal blijft nog even een struggle om uit te trekken.
