We zijn al vroeg bij de parkeerplaats bij de Plompe Toren. We beklimmen eerst even de toren, want we hebben half uurtje over. Leuk toeristisch uitje en van bovenaf heb je een mooi uitzicht over de Oosterschelde. In de verte liggen een tiental zeenhonden op de Roggeplaat en op de dijk zien we een dood exemplaar liggen. Na dit uitstapje wandelen we weer terug naar de auto en kleden ons om. Er staan slecht zeven auto’s en maar twaalf duikers. Lekker rustig dus voor een zaterdag. We gaan als tweede te water en duiken in noordoostelijke richting. Het zicht is weer prima en bedraagt zeker drie meter. Dit is voor dit deel van de Oosterschelde heel goed. We zakken langzaam de diepte in. In eerste instantie is de stroming stevig, maar binnen tien minuten gaat de stroming liggen en valt snel de kentering. We duiken over het rif en zien dat de klauwvlokreeftjes hier inmiddels ook massal aanwezig zijn. De meeste zeeanjelieren zitten ingetrokken op het rif, maar het zijn er talloze. Overal zien we kleine zeesterren van slechts een centimeter groot. Veel botervis en diverse grote zeenaalden laten zich zien. Ik zoek tussen de oesters naar de gehoornde slijmvis, maar voorlopig zie ik ze niet. We steken een zandplaat over en overal zien we jonge mosselen liggen. Met de klepjes open liggen ze mooi te glimmen in de stroming. We schieten een paar plaatjes van deze fris gekleurde schelpen en zakken verder tot een meter of 16. Plots zwaait Mariëlle enthousiast met haar lamp. Warempel, daar ligt een platworm, waar we eerder bij de Zeelandbrug zo hard naar zochten. Mariëlle gaat er lekker voor hangen en het diertje wordt vastgelegd voor het foto-archief. Na een paar minuten gaan we door en besluiten we weer wat ondieper te gaan. Ik krijg de camera en de volgende foto’s zijn voor mijn rekening. We zijn net een halve meter op
gestegen en we zien allebei een platworm. Eentje zit om een kokerworm heen gevouwen en de ander zit op het zand. Een stukje verder weer eentje en terwijl ik foto’s wil maken zwaait Mariëlle weer met haar lamp. Weer een platworm? Nee, het is nu wat dringender. Huh, wat een lief klein zeepaardje. Ik schat hem maar een centimeter of drie. Hij is heel licht van kleur en vrij schuw en bang. Ik probeer wat foto’s te maken, maar duidelijk is dat het diertje hier niet blij mee is. Ik hou het dan ook maar snel voor gezien. Mariëlle heeft alweer een platworm en zelf vind ik er ook nog twee. Inmiddels ben ik de tel kwijt. We zullen rond de tien zitten denk ik als Mariëlle een kleine platworm laat zien van 2 cm. De meeste zijn denk ik 6 tot 8 cm. Mariëlle is met haar zeven liter hard teruggelopen in haar luchtvoorraad, dus we
besluiten wat sneller door te duiken richting de dijk. Nog twee bruine plooislakken, een mooie donderpad en heel veel kokerwormen op het zand. Met ruim een uur zitten we weer op een meter of zes a zeven en dan wijst Mariëlle een gehoornde slijmvis aan in een oester. Wat zijn het een fotogenieke beestjes. Ik neem de tijd voor de foto, want we moeten sowieso een stop maken hier. Het diertje schiet tweemaal weg, maar uiteindelijk blijft hij zitten kijken en kan ik een reeks mooie plaatjes schieten. Wat een heerlijke duik was dit, zeggen we tegelijk als we zo’n twintig meter voorbij de trap boven komen. Klein stukje snorkelen en we klauteren weer de dijk op. De auto staat direct naast de trap, dus easydiving vandaag.
