Ik ben ruim op tijd voor de kentering bij de Zeelandbrug en kan de auto gunstig parkeren naast het toilet. Even bij het water kijken en een rondje lopen van de eerste naar de tweede trap. Er is wat bekend volk en ik maak wat korte praatjes. Vervolgens kleed ik me om en loop als enige richting de tweede trap. Lekker rustig en dus enkel stof van mezelf als ik niet oplet. Ik ga te water en merk gelijk dat er water langs mijn rechter pols loopt. Hmmm, seal niet goed denk ik nog. Ik ga even terug en trek alles glad en ga weer onder. Helaas voel ik nog steeds water lopen. Onder water probeer ik mijn handschoenen even terug te vouwen. Ik snap het niet, waarom lekt de boel aan één kant. Na een paar minuten besef ik wat het probleem is. De polsseal is wat verschoven en los van de ring gekomen. Aiii, dat ga ik hier niet effe kunnen fixen. Ik besluit maar door te duiken en te kijken hoelang ik het volhou. Het water is nog 18 graden, dus heel koud zal ik niet kunnen worden. Ik laat me zakken en duik over het zand richting het tweede rif. Ook hier is de herfst begonnen. Ik zie geen speciale dingen en stilletje hoop ik op een ontmoeting met de platworm. Wel veel zuurstokzakpijpen, paarse kokerwormen, pauwkokerwormen en aardig wat nermertijnen. Ik prul wat met de camera en heb net verse batterijen in de flitser gedaan, dus
die doen zonder morren hun werk. Door het camerawerk kan ik de opkomende kou wat langer van me afzetten, maar na 50 minuten is het behoorlijk fris en weet ik dat ik inmiddels drijfnat bent. Ik ga langszaam omhoog, doe de veiligheidstop en kom na een uurtje op een armlengte van trap weer boven. Netjes gedaan denk ik. Ik voel het water bij mijn benen klotsen. Hmmm, er is best veel water naar binnen gelopen besef ik. Op de dijk staan twee mensen met statief en een grote camera mij te filmen. Wat moeten die nu weer van me. De camera blijft me volgen en ik ben toch wel benieuwd wat ze van plan zijn. Als ik bij de twee mannen ben aangekomen spreken ze me aan: “ Peter van Bragt?”. Hahaha, alle duikers zien er natuurlijk onherkbaar uit. Zeker voor derden. Nee, die ligt nog onder water zeg ik. Vermoedelijk ergens bij de eerste
trap, want daar is hij ruim een uur geleden onder gegaan. Ik klets nog even wat over het verschil tussen de eerste en tweede trap en ga dan gauw naar mijn auto, want ik wil die natte dweil in mijn droogpak snel uit doen. Er lijkt inderdaad wel een paar liter water in mijn zeiknatte droogpak te zitten. Het water klotst er aan alle kanten uit. Ditmaal spoelen aan de binnen en buitenkant. Dat de seal is verschoven is me in de afglopen drie jaar nog niet eerder gebeurd. Thuis ook maar op mijn gemakkie alles rechtzetten en terugplaatsen. Nu gauw wat warms aan, flessen vullen en naar huis.
