Na negen weken niet in het water gelegen te hebben weer eens een duik gemaakt. De parkeerplaats is half vol. Mariëlle moet werken, dus ik duik alleen. Ik heb geen plannen en ga gewoon bij de oostelijke trap te water. Ik duik via de pijlers naar een meter of elf en kom bij het stalen frame terecht. Vervolgens richting oost en via de pijlers weer terug naar de trap. Het was een lekkere duik, maar zonder enige bijzondere waarnemingen. De pauwkokerwormen en paarse kokerwormen drukken inmiddels wel een stempel op de duikstek. Wat zijn het er toch veel in vergelijking met een paar jaar terug. Rond de 11 meter kom ik nog een volwassen sepia tegen. Ik schat hem op zo’n 40 cm. Het dier mist een tentakel. Bij de diverse sepiatentjes nog even gekeken of er een zeepaardje te vinden is, maar ik kom er geen eentje tegen. Bij de pijlers nog gekeken bij de harders en zeebaarzen die steeds voorbij flitsen. Altijd leuk om te zien. Als ik het water uitkom ga ik mijn fles even bijvullen, boterhammetje eten en de blaas even legen. Ik besluit nog een een driftduik te gaan maken van de westelijke naar de oostelijke trap.
Na mijn lunch hijs ik alles weer op mijn rug, pak de camera en andere spullen en loop ruim anderhalf uur na LW richting de westelijke trap. De parkeerplaats begint al leeg te lopen. Ik ben ook als enige bij de trap en laat me rustig zakken. Wauw, het zicht is een stuk beter dan een uur geleden. Ik duik rechtuit weer naar een diepte van een meter of elf. Ik vind de begroeiing hier toch mooier. Ook hier weer een zee aan pauw- en paarse kokerwormen. Als je goed kijkt veel tweedraadwormpje en kleine zuurstokzakpijpjes. Af en toe een loslopende kreeft en het valt me nu pas op hoe groot de fluwelen zwemkrabben eigenlijk zijn. Heerlijk laat ik me af en toe even meedrijven met de stroming. Lekker lui hangen en een beetje ronddrijven. Veel jonge vis onderweg en wat jonge sepia’s. Erg leuk om daar weer even wat tijd aan de besteden. Ik vind het enige slakje van vandaag, een bruine plooislak. Helaas geen gestippelde mosdierslakjes. Ze moeten er zitten, maar ik kan ze
niet vinden. Ik duik weer langs een van de grote rotsblokken. Ik herken deze, want twee jaar terug zat daar een snotolf met nest. Nog wat blokken en tentjes en ik merk dat het weer wat kaler wordt. En ja hoor, daar doemt de grote donkere pilaar van de eerste pijler al op. Mooi in 75 minuten bij de pijler. Ik scharrel hier nog tien minuten rond. Geen slakken op de pijler, maar wel mooie bloemdieren. Nog 40 bar zie ik en ik besluit er uit te gaan. Een paar minuten later ben ik weer bij de trap. Aan de dijk staan nog maar drie auto’s. Mijn auto staat eenzaam en alleen halverwege de
parkeerplaats.
