Vandaag maar weer een keer op bezoek bij de Rosse sterslakken op het diepe rif van de Nieuwe Kerkweg. Duimen dat het zicht beneden nu een keertje wat beter is. Vanaf de steiger duiken we
loodrecht uit richting de rode boei. We houden er flink het tempo in, want dan hebben we beneden wat meer tijd. Zicht is niet slecht, maar zeker ook niet helder, het varieert tussen de 2
en 3 meter schat ik. Vanaf een meter of 14 komen we op het rif. Wat raar, ik zie geen enkele rosse sterslak. Mariëlle geeft aan dat we vermoedelijk meer links moeten. We vervolgen onze weg
en zakken met het rif mee naar een meter of 17. Na een paar minuten zien we eindelijk de eiersnoeren. Mooi, maar de leggers zien we niet. Een paar meter verder flink wat clusters met
eierlinten en ook de eigenaren. Meestal de bruine varianten en af en toe zien we een spierwitte rosse sterslak. Terwijl Mariëlle een foto probeert te maken op het behoorlijk stoffige rif, vind ik een brede ringsprietslak en een wijde mantel. Helaas is de tweekleppige helemaal dicht. Door de loep zie ik nog wel twee tentakels, dus het is wel een levend exemplaar. We duiken verder en komen meerdere ringsprietslakken en sterslakken tegen. Op de rotsenblokken zie ik weer veel tweedraadskokerwormen. Tussen de rotsblokken ook diverse grote kreeften. Het water is alweer acht graden, dus echt koud voelt het niet meer aan. Ik kijk op mijn computer. Ik zie dat we al heel lang beneden zijn en we nog een no-deco time hebben van 2 minuten. We stijgen een paar meter naar de bovenzijde van het rifje en hebben weer voldoende tijd, maar de luchtvoorraad begin ook te slinken en we duiken langzaam weer terug richting het zuiden. Mariëlle wijst nog een tweetal kleine vlokslakken aan. Deze kruipen op een meter of twaalf over het zand. Op 8,5 meter kom ik een bruine plooislak tegen en Mariëlle vind een oranje exemplaar van de driekantige kalkkokerworm. Leuk, want deze kleur is toch een stuk zeldzamer dan de bruinige en de blauwe variant. Op 5,5 meter blijven we even een paar minuten hangen, voordat we weer over het oude dijkje duiken. Hier nog diverse dieseltreinwormen en de groene eikapsels. Terwijl Mariëlle eruit gaat, probeer ik nog even de groene eitjes vast te leggen. Met windkracht vier op de kant deint het behoorlijk en na een paar pogingen denk ik laat maar. Ik zie thuis wel of er een scherpe foto tussen zit. Ik zwem naar de trap en zie ook nog diverse kleine groene wierslakken. Vijf soorten zeenaaktslakken, best een aardige score.
