Snel weer terug !
Vijf dagen geleden pas en we zijn weer terug. Gelukkig is het droog, maar er staat een stevige stormachtige wind. Er gaan net een paar duikers weg die aangeven dat het zicht een stuk minder is dan afgelopen maandag. Balen, maar we gaan het wel zien. Er resten nog drie Belgische kentekens. Snel omkleden en het water in. Het is niet koud, maar met de storm koel je wel af. Als we ons niet veel later onder water laten zakken, is het duidelijk dat het zicht maar een paar meter is. De landschapfoto’s die ik in gedachten had gaan niet lukken bij een meter of drie. Er liggen duikers bij de bollen, dus Mariëlle seint dat we eerst westelijk van de trap gaan kijken. Binnen twee minuten hebben we het nestje van de donderpad weer teruggevonden. Vadertje donderpad is niet thuis. Mariëlle probeert het nest er dan maar zonder donderpad op te zetten. De oogjes van de donderpadjes-jr zijn al duidelijk te zien. Ik krijg ineens een tik tegen mijn been. Huh, het blijken twee collega-duikers te zijn die ook een kijkje komen nemen. Ik lig scheef achter Mariëlle en krijg wederom een tik van een vin tegen mijn hoofd. De duikers beginnen rondjes om ons heen te zwemmen en ik krijg weer een tikje. Ik zie Mariëlle zuchten, in de fisheye lens zie je natuurlijk continu die duikers in beeld. Jammer hoor, onderwater uitleggen heb ik geen zin en ik sein dat we terug naar de rifbollen. Ik kan de donderpad niet vinden. Ik sein dat Mariëlle dat we maar door moeten zwemmen naar het witte nest. Drie minuten later heb ik hem toch (verkeerde rifbol blijkt). Bij het witte nest is papa wel thuis. Mariëlle doet haar best, maar ik zie dat ze de lens er behoorlijk dicht op moet zetten. Als ze klaar is geef ik aan dat ik de donderpad weer weet te vinden. Mariëlle vindt een paar meter verder nog een mooie wijdemantel. Helaas klapt deze snel dicht. Nu vind ik de donderpad direct. Mariëlle maakt nog wat foto’s en geeft de camera dan na 50 minuten over. Ik heb mijn nieuwe wanten aan en ben blij dat ik nog geen koude handen heb. Dit hou ik nog wel een half uur vol denk ik. Het zicht is matig, zodat ik er dicht op moet zitten. Erg grappig om te zien dat de donderpad continu ruzie heeft met krabben die allemaal van de kaviaar komen snoepen. Tot vijf keer toe brengt hij een krabbetje weg. Ik kies mijn momenten en schiet een aantal plaatjes. Eenmaal schiet de donderpad uit richting mijn groothoeklens. Misschien is het tijd om te vertrekken. Het signaal is duidelijk denk ik. Ik besluit nog even naar het oostelijke nest te zwemmen. Als ik aan kom ligt de donderpad er perfect boven. Als ik een foto wil gaan maken schiet de donderpad weer naar beneden. Jammer, ik maak nog wat plaatjes en hoop dat hij weer terug gaat liggen. Hij heeft er geen zin in en is druk bezig met het schoonblazen van het nest. Ik besluit rustig terug te zwemmen. Pak nog een mooie zeester mee voor op de foto en zie dat ik er al weer ruim 80 minuten in lig. Snel doorzwemmen richting de trap. Het is mooi geweest.
