Zeelandbrug

Wat is het rustig als we aan komen rijden bij de Zeelandbrug. Vandaag beide een dag
vrij genomen om weer eens lekker bij de brug te duiken. De laagwaterkentering is vroeg,
dus we hadden verwacht dat het rustig zou zijn, maar helemaal niemand???
Als we de auto parkeren zien we een duikverbodsbord staan. Nee, wat is er aan de hand
? Onderhoudswerkzaamheden aan de pijlers van de brug. We staan in dubio, wat gaan
we doen. Alhoewel er niets van werkzaamheden is te zien, besluiten we richting de
westelijke trap te gaan en vanaf daar richting het westen te duiken. We zijn dan ver bij
de pijlers vandaag, dus geen enkel risico. Een half uur later zakken we onder en zetten koers
richting het tweede rif door even het zand over te steken. Wauw, het zicht is een meter
of vier en het is echt genieten van het actieve mooie leven. Bij het eerste wrattige tipje
ben ik nog helemaal enthousiast, maar na zes of zeven stuks laat ik ze ook niet meer aan
Mariëlle zien. We zien diverse zeenaalden, weer een pitvis, noordzeekrabben en –
kreeften. Opvallend is dat er ontzettend veel pauwkokerwormen zijn. Schitterend, het
lijkt hier bijna een plaag. De harlekijnen zijn o zo klein, maar als je even zoekt zitten ze
overal. Ook weer een joekel van een millennium wratslak en een mooie donderpad. Achter een flink rotsblok
vind ik een hele fraaie zeedahlia. Deze is heel mooi van kleur. We hebben eigenlijk de
verkeerde lens mee, maar Mariëlle doet haar best om de dahlia er mooi op te krijgen,
want deze gaan we niet meer terugvinden weet ik. Stukje verder ook nog een
wijde mantel, dit is zeker een van de mooiste tweekleppigen die ik ken. Zijn of haar
ontelbare ogen kijken me strak aan. Wat een heerlijke duik en jammer dat we weer moeten
keren en richting de dijk moeten. Terwijl we er flink de vaart in zetten, want we hebben
de stroming inmiddels in de rug, verbaas ik me ook over de grote aantallen zeebessen. Dit mooie roze-rode zakpijpje timmert flink aan de weg. Ik zie ook nog
eenmaal de rode zuurstokzakpijp, maar deze is een stuk moeilijker te spotten. Als we
weer rond de acht meter zitten wordt het zicht wel minder. Niet getreurd, want we
hebben weer veel moois gezien in de afgelopen 70 minuten op ons tijdelijke privé-rif.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *