We zijn redelijk vroeg en maken nog even een wandeling naar Kulkenol. Lekker weer vandaag en als we terugkomen staat de parkeerplaats helemaal vol. Onder de brug te water en even bij de tentjes kijken. We komen al aardig wat duikers tegen. Het is druk en stoffig. Bij een van de tentjes hangt een koppeltje sepia’s. Ze zwemmen direct weg. We blijven een paar minuten hangen, want meestal keren sepia’s snel terug. Ditmaal niet en na 5 minuten we gaan we door en laten ons langzaam zakken naar 12 a 13 meter. Vervolgens keren we naar het westen over het brokkelsterrenveld. Tussen de brokkelsterren vinden we een rustig sepia-vrouwtje die zich eenvoudig laat vastleggen. Ze denkt dat we haar niet zien tussen al die brokkelsterarmen. Jammer van al het stof hier beneden. De flitser moet heel ver terug in kracht. We bezoeken nog even het pauwkokerveld Altijd leuk en zeer fraai. Alle slakken lijken verdwenen. Paar weken terug nog honderden, maar nu??? De enige die we nog vinden zijn de millennium wratslakken. Alle tubularia lijkt te zijn opgegeten. Bijbehorende slakjes kunnen we ook niet meer vinden. Via de pijlers nog even bij de zeebaarzen en harders kijken. Altijd leuk hoe deze rond de pijlers zwemmen. Vervolgens weer richting de trap. Ik zie een zeespinnetje op mijn handschoen zitten. Ik probeer hem voorzichtig los te schudden, maar het diertje laat maar niet los. Uiteindelijk krijg ik hem er vanaf, maar makkelijk laten ze niet los hoor 🙂
